Thursday, September 8, 2016

មឿន សុខ ហ៊ុច បានទទួលជ័យជំនៈខ្សែក្រវ៉ាត់លំដាប់អន្តរជាតិនៅប្រទេសថៃ

ការប្រកួតដ៏ស្វិតស្វាញ់ដណ្ដើមខ្សែក្រវ៉ាត់លំដាប់អន្តរជាតិរវាងកីឡាកររបស់ព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា មឿន សុខ ហ៊ុច និងកីឡាករមកពីប្រទសេស្វិសបានធ្វើអោយកក្រើកពេញទូទាំងប្រទេសថៃ និង ប្រទេសកម្ពុជា ហើយក្នុងការប្រកួតលើកនេះលោក មឿន សុខហ៊ុច បានទទួលជ័យជំនៈខ្សែ ក្រវ៉ាត់លំដាប់អន្តរជាតិនិងជាមោទនភាពយ៉ាងខ្លាំងសំរាប់កីឡាករខ្មែរនិង​ប្រទេសប្រទេស។ ខាងក្រោមគឺជាការប្រកួតទាំងពីរប្រកួតរបស់គាត់

 សូមទស្សនាការប្រកួតវគ្គមុនផ្តាច់ព្រ័ត្ត 


សូមទស្សនាការប្រកួតវគ្គផ្ដាច់ព្រ័ត្ត
 

Sunday, September 4, 2016

The Blackbird and The Monkey



There were two blackbirds: male and female who setup their nest on a tree. Mean while it was raining; a homeless monkey who was stricken with cold came to stay under the blackbird's tree. When the blackbirds saw him terribly shivering, one counseled him " Oh, brother monkey, you have two hands and two legs as a man does. Why don't you build home for your dwelling?" 

The monkey said " I have two hands and two legs as a man does, thus I am a nestles animal. The truth is I cannot do it." The blackbird said again " You do not need knowledge to build your nest. You see the birds have only one beak and they can build the nest which they need for their protection from the cold and the rain. You had better think it over. Am I right or not? All the animals in the world have their own dwelling to protect their babies and their mates from suffering. If you cannot build a good nest. you just put branches one on another and you cover it with leaves for your own nest for a while. You do not depend on another dwelling or on a branch or on a tree. It's very difficult for your mate and your young ones. Monkey you have two hands and two legs, I think you can do it. Please do it, do not wait for your knowledge to help you.

All the animals have only strength will work in their own way. They never work like the human beings. You see even the worm, the locust and the termite which are very small, but they have their own habitations, and you, why can't you do it?

Other animals have no more knowledge than you, but they are able to build habitations of their own. You said that you cannot do it because you do not want to do it, and you are lazy animal." 

When the monkey heard the blackbird criticize him, he became very angry, because he was ashamed before the nest and dropped it down.

Do not give counsel those who do not want to listen.

វោហាស័ព្ទ

Set the nest = ធ្វើសំបុក
to think over = ត្រិះរិះ
to depend on = ពឹងពាក់ អាស្រ័យ
to be ashamed before = អៀនខ្មាស់
to be angry with = ខឹងនិង
to listen to = ស្ដាប់
had better = គួរតែ


Saturday, September 3, 2016

The Rabbit and The Palm fruit

There was a rabbit who lived under a palm tree near a hillock. One day he was sound asleep, when a ripe palm fruit fell down on the ground nearby. He heard the cracking sound of the dried palm leaves.

At this sound, he was frightened, and said to himself "It's an earthquake!", and then he jumped up and began running without looking behind. When the Oxen saw him high speed, they said to him, "Rabbit! why are you running so fast? What is the matter?"


The Rabbit shouted in haste "Brother oxen! It's an earthquake! Do not stay here! Run!" The oxen heard what the Rabbit had said and they were frightened too, and they began to run, and soon after they met the Pigs and Deer. They too ran after the Oxen and the Rabbit. When the Elephants saw them running, they too asked "Why are you running, Oxen? What is the matter?"

The Oxen told them "do not stay here! The earthquake is coming! "Hearing this story, the Elephants jointed them. When they all reached the Lion's den, the clever lion, seeing all the panic-stricken animals asked the Elephants, "Why are you running? What's the matter? " The Elephants replied, "We do not know exactly why heard something about an earthquake"

The Lion asked the Oxen "Why are running? What's matter? Oxen? " The Oxen said, "We do not know either. We saw the Deer and the Pigs running, so we run after them"

The Lion asked the Deer and the Pigs, but they answered like wise, so finally he questioned the Rabbit. The Rabbit answered "I am none too sure, myself. While I was sound asleep under a palm tree, the earth breaking up pierced my ears, so I was afraid and began run"

The clever Lions then led all the panicky animals to the palm tree, and showed them the cracked palm fruit lying on the ground. The embarrassed animals gave the Rabbit a sound rebuke and went back to their own places.

វោហាស័ព្ទ

To be sound asleep    =ដេករលីវៗ
To fall down =ជ្រុះ
To jump up =លោត ផ្លោះ
To run without looking behind =រត់មិនក្រឡេកក្រោយ
In high speed =ត្របាញ់ជើង
To come up =មកកាន់
To be afraid of =ភិតភ័យអំពី
To go back = ត្រឡប់

Friday, September 2, 2016

កីឡាប្រដាល់ថៃស៊ែនឆៃប៉ះជាមួយអ៊ែនវ៉ាមកពីប៉ាគីស្ថាន

​គូរប្រកួតពិសេសរវាងកីឡាប្រដាល់ថៃប៉ះជាមួយអ៊ែនវ៉ាមកពីប៉ាគីស្ថាន 
 

Thursday, September 1, 2016

រឿង​វត្ត​សំពៅ​ប្រាំ នៅ​ភ្នំ​បូក​គោ

នៅ​ភ្នំ​បូក​គោ វត្ត​សំពៅ​ប្រាំ ស្ថិត​នៅ​ទី​ខ្ពង់​រាប នៃ​ភ្នំ​បូក​គោ ដែល​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ​រាជ​ការ​បាន​តាំង​ជា​ទី​ក្រុង​ទេសចរណ៏​មួយ​យ៉ាង​សំខាន់ សម្រាប់​យក​ខ្យល់​អាកាស​ស្អាត​ស្អំ​នៅ​មាត់​សមុទ្រុ។ ភ្នំនេះ​ឋិត​នៅ​ក្នុង​ពួក​ភ្នំ​កំចាយ ពី​ដើម​នៅ​ក្នុង​ឃុំ​កោះ​តូច ស្រុក​កំពត ខេត្ត​កំពត ប៉ុន្តែ​សព្វ​ថ្ងៃ​គេ​កាត់​ចេញ​ដោយ​ឡែក​ជា​បុរី​មួយ ដោយ​មាន​ការ​គ្រប់​គ្រង​ពិសេស​ដាច់​ចេញ​ពី​ខេត្ត​កំពត។ 

សព្វ​ថ្ងៃ​ទី​ក្រុង​ថ្មី​នេះ បាន​រៀប​ចំ​ជា​ថ្មី​ឱ្យ​ទាន់​សម័យ ឯ​ផ្លូវ​ថ្នល់​ដែល​លូន​ក្រវេច​ក្ររៀន​តាម​ចង្កេះ​ភ្នំ កាត់​ជា​ជ្រោះ​ឡើង​ទៅ​ខ្ពង់​បុព្វតា​នេះ ក៏​បាន​ក្រាល​ថ្ម​ចាក់​ជ័រ​យ៉ាង​ស្អាត​បាត រថយន្ត​តូច​គ្រប់​ធុន​បើក​បរ​គ្មាន​លំបាក​ទេ លើក​លែង​តែ​រថយន្ត​ធំ​វែងៗ​បើក​បរ​ពុំ​បាន ត្បិត​បត់​បែន​ពុំ​កើត ព្រោះ​ផ្លូវ​នេះ​ក្ងិក​ក្ងក់​ពេក។ ផ្លូវ​ឡើង​នេះ​មាន​ចម្ងាយ​ចាប់​តាំង​ពី​ត្រង់​បែក​ចេញ​ពី​ផ្លូវ​ជាតិ​លេខ​៣ (ផ្លូវ​កំពត​-​វាល​​រិញ) ទៅ​មាន​៣២​គ.ម ប៉ុនែ្ត​ដោយ​ផ្លូវ​បត់​បែន ហើយ​ត្រូវ​ឡើង​ជា​ដរាប​ផង រថយន្ត​បើក​ពុំ​សូវ​លឿន​ប៉ុន្មាន​ទេ។ ពី​ដើម​ខ្ពង់​រាប​បូក​គោ​ជា​កន្លែង​យក​ខ្យល់​អាកាស​សម្រាប់​ជន​ជាតី​អ៊ឺរ៉ុប ដែល​ជា​អាណា​ព្យាបាល​ស្រុក​យើង គឺ​លោក​ហ្វ្រង់ស្វា-បូដ្វាំង ជា​រេស៊ីដង់​សុប៉េរេយើ នៅ​ប្រទេស​ កម្ពុជា​បាន​ចាត់​កសាង ហើយ​សម្ពោធ​ផ្លូវ​ការ​កាល​ពី​ឆ្នាំ​១៩២៥។ 


 កាល​ពី​សម័យ​កសាង​នោះ ដោយ​ទ្រង់​ថា បារាំង​រៀប​ចំ ធ្វើ​ទី​សំណាក់​អាស្រ័យ​យក​ធាតុ​ត្រជាក់​សម្រាប់​ពួក​គេ ដូច្នេះ​ព្រះ​មហាក្សត្រ​ខ្មែរ​យើង​ក៏​ព្រះ​អង្គ ទ្រង់​ព្រះ​តំរិះ​ដល់​ព្រះ​ពុទ្ធិ​សាសនា​ភ្លាម​ដែរ គឺ​ព្រះ​អង្គ​ទ្រង់​សាង​អារាម​មួយ ដោយ​មាន​កូន​វិហារ​តូច​មួយ​នឹង​ចេតិយ​ឡើង​មួយ​ដែរ។ សំណង់​វត្ត​នេះ​តាំង​លើ​ដី​ខ្ពស់ ជា​កំពូល​ភ្នំ​ដ៏​មាន​ផែន​ថ្ម​ធំៗ​នៅ​ពាស​ពេញ ចម្លែក​ជាង​គេ​គឺ​ផែន​ថ្ម ជា​បន្ទះៗ មាន​ទំហំ​បណ្តោយ​ប្រមាណ​ជា​ជាង​១០មែត្រ និង​កំពស់​ប្រហែល​ជិត​១០​មែត្រ​ដែរ។ ទ្រង់​ទ្រាយ​ផែន​ថ្ម​នេះ​មាន​ភាព​សំប៉ែត​ខ្ពស់ ទ្រ​ទុង​នៅ​តំរៀប​គ្នា​ជា​ប្រាំ​សន្លឹក មាន​សណ្ឋាន​ដូច​ក្តោង​សំពៅ​ត្រដាង។ ដោយ​ឃើញ​រូប​ភាព​​នៃ​ថ្ម​ទាំង​ប្រាំ​ផែន​នេះ មាន​សណ្ឋាន​ដូច​សំពៅ​៥ កំពុង​បើក​ក្តោង ហើយ​ការ​កសាង​ក៏​ត្រូវ​ធ្វើ​នៅ​ជាប់​ផែន​ថ្ម​នេះ​ទៀត ទើប​អ្នក​ផង​ហៅ​ទីនេះ​តាម​សន្មត់​ថា “វត្តសំពៅ​ប្រាំ ” ។ 
កាល​បើ​បាន​ឈ្មោះ​នេះ​ហើយ អ្នក​ផង​ក៏​ប្រឌិត​បាន​ជា​រឿង​ព្រេង​មួយ​ឡើង ដែល​ដក​ស្រង់​ពី​រឿង​មាន​ស្រាប់​មក​ហើយ គឺ​រឿង​ព្រះ​ថោង​នាង​នាគ​នោះ​ឯង ៖ ក្នុង​កាល​កន្លង​យូរ​មក​ហើយ កាល​នោះ​មាន​សេ្តច​ខ្មែរ​យើង​មួយ​អង្គ​ព្រះ​នាម​ព្រះ​ថោង។ រឿង​ដើម​នៃ​ក្សត្រ​អង្គ​នេះ គឺ​ព្រះ​អង្គ​ជា​ព្រះ​អង្គ​ម្ចាស់​មួយ​ព្រះ​អង្គ មាន​ការ​តូច​ព្រះ​ទ័យ​និង​បិតា ដែល​តំរូវ​ឱ្យ​ព្រះ​អង្គ​គោរព​បូជា​ព្រះ​អនុជ​ពៅ ម៉្លោះ​ហើយ​ទ្រង់​យាង​ចាក​ចេញ​ពី​ព្រះ​រាជ​វាំង​ជាមួយ​ស្ម័គ្រ​បក្ស​ពួក ចេញ​ឆ្ងាយ​ពី​រាជ​វាំង​ទៅ​ដល់​ឆ្នេរ​ខ្សាច់​មួយ​មាន​ដើម​ធ្លក​មួយ​ដើម​ដុះ​ នា​កណ្តាល​វាល​ខ្សាច់​នោះ។ ព្រះ​អង្គ​បញ្ឈប់​ពល​រេហ៏​នៅ​ទី​នោះ​សម្រាក​ព្រះ​កាយ​នៅ​ក្រោម​ដើម​ធ្លក។ 

ពេល​ព្រលឹម​ស្វាង​ឡើង ព្រះ​អង្គ​យាង​មួយ​ព្រះ​អង្គ​ឯង លំហែរ​កាយ​តាម​មាត់​សមុទ្រ​កាន់​តែ​ឆ្ងាយ​ទៅ​ៗ ស្រាប់​តែ​ឮ​សំលេង​មនុស្ស​អ៊ូអរ ព្រះអង្គ​ក៏​យាង​ទៅ​ជិត​បាន​ជួប​នឹង​នាង​នាគ ដែល​កំពុង​នាំ​ភិលៀង​មក​កំសាន្ត​ឆ្នេរ​សមុទ្រ​នេះ។ ព្រះ​អង្គ​បាន​លួង​លោម​ប្រតិព័ទ្ធ​ នាង​នាគ​ក៏​យល់​ព្រម តែ​សូម​ឱ្យ​ព្រះ​អង្គ​តោង​កន្ទុយ​នាគ ដើម្បី​ជ្រែក​ទឹក​ទៅ​កាន់​ឋាន​នាគ ថ្វាយ​បង្គំ​ព្រះ​ភុជង្គ​នាគ​ជា​ព្រះ​បិតា។ លុះ​ព្រះ​អង្គ​តាម​ព្រះ​នាង​ទៅ​ដល់​ឋាន​នាគ​អស់​រយៈ​៧ថ្ងៃ ក៏សូម​លា​ព្រះ​បិតា​ក្មេក​នាំ​មហេសី​មក​ឋាន​មនុស្ស​វិញ។ កាល​នោះ​ព្រះ​បាទ​ភុជង្គនាគ បាន​រៀប​ចំ​ប្រដាប់​ប្រដា ជា​ទ្រព្យ​មាន​តំលៃ​ចំនួន​៥​សំពៅ ដើម្បី​ដង្ហែ​ព្រះរាជ​បុត្រ​មក​គ្រប់​គ្រង​រាជ្យ​នៅ​ឋាន​មនុស្ស​លោក។ សំពៅ​ទាំង​៥​នោះ បើក​ក្តោង​សំដៅ​មាត់​សមុទ្រ​ជាយ​ដែន​ប្រទេស ហើយ​ក៏​ចូល​ចត​តំរៀប​គ្នា រើ​ប្រដាប់​ប្រដា​ចេញ​ពី​សំពៅ ហើយ​ដឹក​ជញ្ជូន​យក​ទៅ​រក​ទី​ណា​មួយ មាន​ទី​ទួល​ខ្ពស់​រៀប​ចំ​កសាង​ជា​ទី​ក្រុង​ឡើង។ ឯ​សំពៅ​ទាំង​ប្រាំ​នោះ​ក៏​បញ្ឈរ​ទុក​សម្រាប់​ព្រះ​អង្គ​មាន​ដំណើរ​ទៅ​ណា​មក​ ណា ទ្រង់​គង់​ក្រសាល​តាម​ព្រះ​ចិន្តា។
 ពល​រេហ៏​ទាំង​៥០០​នាក់​ក៏​ដង្ហែ​ព្រះ​ថោង​និង​នាង​នាគ ទៅ​ចាប់​ស្ថាបនា​ទីក្រុង​រាជនិ​វេសន៏​ទាំង​អស់​គ្នា​ទៅ នៅ​សល់​តែ​សំបក​សំពៅ លុះ​អស់​កាល​ជា​យូរ​លង់​ក្រោយ​មក ឆ្នេរ​សមុទ្រ​ចេះ​តែ​ស្រុត​ស្រក​ឆ្ងាយ​ទៅៗ ដី​ក៏​កាន់​តែ​ដុះ​ខ្ពស់​ឡើងៗ សំពៅ​ទាំង​ប្រាំ​នោះ​ក៏​កឿង​នៅ​ជាប់​នឹង​ច្រាំង ហើយ​យូរៗ​ទៅ​ក៏​រឹង​ទៅ​ជា​ថ្ម​លិច​បាត់​តួ​សំពៅ​ទៅ​ក្នុង​ដី នៅ​សល់​តែ​ក្តោង​ទាំង​៥ ដែល​គេ​ឃើញ​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ។ នេះ​ហើយ​ជា​រឿង​ព្រេង​ដែល​អ្នក​ស្រុក​ប្រឌិត ភ្ជាប់​នឹង​ស្ថាន​ភាព​វត្ត​នៅ​លើ​ភ្នំ​បូក​គោ។ 

ប៉ុនែ្ត​បើ​តាម​ការ​ស្រាវ​ជ្រាវ​វិញ​វត្ត​នេះ​ពុំ​មែន​ជា​វត្ថុ​បុរាណ​ណាស់​ ណា​ទេ ក៏​ជា​វត្ត​ថ្មីមួយ​ដែល​ព្រះ​ករុណា​ព្រះបាទ​ព្រះ​ស៊ីសុវត្ថិ​មុនីវង្ស ព្រះ​ចៅ​​ប្រទេស​កម្ពុជា ទ្រង់​កសាង​ឡើង​កាល​ពី​ គ.ស ១៩២៤ គឺ​នៅ​គ្រា​ដែល​រាជ​ការ​អាណា​ព្យាបាល​បារាំង គេ​ស្ថាបនា​ទី​តំបន់​បូក​គោ​ធ្វើ​ជា​ទី​លំហែរ​សម្រាប់​យក​ខ្យល់​ត្រជាក់​តាម ​ធាតុ​អាកាស​ស្រុក​អ៊ឺរ៉ុប។ កាល​នោះ​រាជ​ការ​បារាំង គេ​បាន​ថ្វាយ​ចំពោះ​ព្រះ​កុរណា​ជា​អង្គ​ម្ចាស់​ជីវិត នូវ​ទី​កន្លែង​មួយ​សម្រាប់​ព្រះ​អង្គ​ស្ថាបនា​ជា​ព្រះ​ដំណាក់​មួយ​នៅ​បូកគោ​ នោះ ដូច្នោះ​ហើយ​ព្រះ​អង្គ​ក៏ផ្តួច​ផ្តើម​ព្រះ​ទ័យ​កសាង​ជា​វត្ត​មួយ​នេះ​ឡើង ដោយ​ជ្រើស​រើស​យក​ទី​ទួល​ដែល​ជាប់​នឹង​ផែន​ថ្ម​៥​សន្លឹក​ធំៗ​នោះ សង់​ជា​ព្រះ​វិហារ​មួយ​តូច​តែ​ស្អាត​ស្អំ និង​ចេតីយ​មួយ​ទៀត​នៅពី​មុខ​ព្រះវិហារ​នេះ ហើយ​សន្មត់​យក​នា​ភាភិធេយ្យ​ថា “វត្តសំពៅ​ប្រាំ” គឺ​យក​តាម​លំនាំ​ទី​កន្លែង​លើ​ទួល​នោះ ដែល​មាន​សន្លឹក​ផែន​ថ្ម​ធំៗ ដូច​ជា​ក្លោង​សំពៅ​ប្រាំ​ផ្ទាំង ឋិត​នៅ​ត្រង់​នោះ​ស្រាប់។ 

សព្វ​ថ្ងៃ​បូក​គោ​ជា​ទី​មនោរម្យ​មួយ​សម្រាប់​ទេសចរណ៏ ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅ​លំហែរ​សម្រាក​កាយ​នៅ​គ្រប់​ពេល​ឈប់​សម្រាក ម្ល៉ោះ​ហើយ​វត្ត​សំពៅ​ប្រាំ ក៏​ទៅ​ជា​រម្យណីយ​ដ្ឋាន​មួយ​ដែល​គេ​ស្គាល់​ច្រើន​ដែរ។

Tuesday, August 30, 2016

ប្រកួតប្រដាល់ខ្បាច់គុនបូរាណខ្មែររវាងកម្ពុជា និងថៃ

ប្រកួតប្រដាល់ខ្បាច់គុនបូរាណខ្មែររវាងកម្ពុជា និងថៃ

ក្នុងលោកនេះគ្មានអ្វីទៀងទាត់ទេ

សេចក្តីស្រឡាញ់វានពិតជាមានអត្ថន័យធំទូលាយណាស់សំរាប់មនុស្រគ្រប់រូប ដូច្នេះយើងគួរតែរក្សាវាអោយបានគង់វង្សយូរអង្វែង ព្រោះសេចក្ដីស្រឡាញ់វាមិនមានន័យទៅលើតែពាក្យថាស្នេហានោះទេ តែមនុស្សទេដែលតែងតែប្រព្រិត្តខុស រឺអោយអត្ថន័យខុសដោយខ្លួនឯង។